To był jeden z planów rowerowych, który chodził mi po głowie od kilku lat. Do pewnych rzeczy trzeba dorosnąć, do pewnych rzeczy trzeba się przekonać 😉 Czasami potrzeba czasu, aby zrozumieć, że można. Jezioro Jeziorak. W piątek, zaraz po pracy, wsiadłam z rowerem w pociąg, w sobotę – na rower, a popołudniu już w auto – w drogę powrotną do domu. Bo marzenia trzeba spełniać, a plany trzeba realizować.
o jeziorze
Jeziorak, o długości 27,5 kilometra, jest najdłuższym jeziorem w Polsce. Ma 3,5 tysiąca hektarów powierzchni, a jego głębokość sięga 12 metrów. Linia brzegowa Jezioraka jest bardzo urozmaicona – polecam zapaleńcom i tym, którzy uwielbiają bezdroża i/lub leśne ścieżki. Bez problemu można wyznaczyć bardziej malowniczą, bardziej terenową, dłuższą i, najpewniej, ciekawszą trasę niż ta, którą miałam przyjemność jechać. Wracając do Jezioraka – jest tutaj kilkanaście wysp, z czego jedna z nich jest największą wyspą śródlądową w Polsce. To Wielka Żuława, nazywana inaczej Wielkim Ostrowem. Ma powierzchnię 86 hektarów. Jeziorak wspaniale nadaje się do żeglowania, a lasy i liczne jeziora otaczające składają się na Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego.
We wsi na północnych krańcach Jezioraka mieszkał i tworzył jeden z najpoczytniejszych pisarzy powojennej Polski. Twórca postaci Pana Samochodzika – Zbigniew Nowacki Nienacki – przeżył w Jerzwałdzie 27 lat, a na jerzwałdzkim cmentarzu znajduje się jego skromny grób.
Większość książek napisał w domu z czerwonej cegły, a w swoich powieściach chętnie umieszczał rzeczywiste miejsca – wiele przygód Pana Samochodzika rozgrywa się w okolicach Jezioraka. Natomiast sam Jerzwałd został przez niego sportretowany w książce o zupełnie innym charakterze. Ta spokojna wieś jest pierwowzorem Skiroławek, miejsca akcji najsłynniejszej powieści erotycznej PRL.
Pozwólcie, że któtko wspomnę o nazwie jeziora – w XIV wieku jego pruska nazwa brzmiała Jezioro Czaple. Tak się złożyło, że dziś w mojej podróży towarzyszyło mi mnóstwo czapli 😉 Zapewne znacznie mniej niż wtedy, ale zawsze 😉 jak to mawia klasyk – „przypadek?”
I jeszcze jedna ciekawostka – Jeziorak jest elementem Kanału Elbląskiego – żeglownej drogi wodnej, której fragment w 1978 roku został uznany za zabytek techniki, natomiast w 2011 roku uznany został za pomnik historii, a w 2000 roku w plebiscycie „Rzeczpospolitej” został uznany za jeden z siedmiu cudów Polski. Tak dla przypomnienia – Kanałem Elbląskim możemy dopłynąć z Iławy do Morza Bałtyckiego!
O trasie
Kiedy dawno temu byliśmy tutaj na żaglach pomyślałam sobie – ale piękne tereny na rower! Później zapomniałam, później wydawało mi się, że nie ma czasu, możliwości, dobrej pory, że to nie-wiadomo-jaki-wyczyn. I dopisać możecie w tym miejscu wszystkie inne wymówki, jakie znacie 😉 I tak oto Jeziorak czekał cierpliwie kilkanaście lat. Na mnie. Na rowerze.
I jakoś tak wyszło, jak zwykle dzięki różnym zbiegom okoliczności, że natrafiłam na gotową trasę. Skorzystałam z doświadczenia innych i biorąc pod uwagę własne możliwości – wybór padł na drogi asfaltowe, głównie asfaltowe ponieważ krótki fragment był błotnisty, porozjeżdżany przez samochody i ciężki sprzęt leśny. Okazało się to trafną decyzją, zwłaszcza, że w nocy z piątku na sobotę dość mocno padało. Do przeżycia 😉
Nie wiedziałam też, jak sobie poradzę – pierwsza tego typu wycieczka, z kondycją różnie, głowa jeszcze w szoku, że tu jestem i będę to robić 😉 Pierwsze koty za płoty!
Długość trasy – 70 km
Profil – bardzo płaski, no dobra, dwa podjazdy.
Nawierzchnia – przede wszystkim asfalt. Jeśli nie chcecie błota – wydłużacie sobie trasę o kilka kilometrów i omijacie kłopotliwy fragment, który wygląda trochę jak kiepski skrót. 😉
Czas jazdy (z przerwami na zdjęcia, batonika, walkę z wiatrem :P) to niecałe 4 godziny. Tempo bardzo spacerowe.
Sama trasa – mało malownicza, dlatego zdecydowanie polecam zaplanować sobie ją drogami prowadzącymi bliżej jeziora.
Skoro jesteśmy przy aspekcie malowniczości, to o ile trzymając się trasy znajdziemy się może w dwóch – trzech miejscach, to jestem przekonana, że wystarczy skręcić w „bezdroża” i widoki same Was znajdą. A z tych na trasie – obowiązkowo trzeba zatrzymać się przy wieży widokowej w Siemianach, okolicach Jerzwałdu, no i w samej Iławie – wspomnę tylko o promenadzie ze ścieżką rowerową, chodnikiem, placami zabaw, pomostami i miejscami idealnymi do odpoczynku po 70 km.
o wrażeniach
Przyjazd tutaj poza sezonem to był strzał w 10! Jadąc ogólnodostępnymi drogami, można było czuć się bezpiecznie. Ruch był spokojny, kierowcy wyrozumiali 😉
i prawie na koniec
Jeśli lubicie jeździć po lesie – jest pięknie! Jeśli czas pozwoli – chciałabym przyjechać tutaj jesienią. Tu musi być pięknie – słońce odbijające się w kolorowych jesiennych liściach, zapach wilgoci, chłód, mgiełka… ah, jesień!
W podróży towarzyszyły mi – zające, sarenki, dzikie gęsi, myszołowy, jastrzębie, czaple, żurawie, bociany… i całe mnóstwo innych niezidentyfikowanych leśnych stworów. Komarów jeszcze nie było. Ah, i były robale rozbijające się o kask i okulary.
A na koniec – pyszna szarlotka na ciepło z lodami, i kawa. Wszystko z widokiem na jezioro.
Patrząc po pół roku na zdjęcie poniżej, czuję, że to była ta iskra, dzięki której sezon 2024 spędziłam dość aktywnie, uwierzyłam, że mogę!
o kwestiach organizacyjnych
Iława jest cudownie skomunikowana – zarówno pociągiem, jak i samochodem dojedziemy tutaj bez problemu. Z rowerem czy bez. A jak już jesteśmy przy pociągach, to następnym razem rozejrzę się dokładnie po budynku dworca. Został on wybudowany w 1876 roku, a od 2006 roku widnieje w rejestrze zabytków. Niedaleko dworca stoi „prawdziwa” lokomotywa, która nie tylko ładnie wygląda, ale dodatkowo regularnie wydaje z siebie dźwięki 😉
Baza noclegowa w Iławie jest rewelacyjna – do wyboru, do koloru! Hotele, apartamenty, mieszkania, domy, domki, pokoje, jachty, namioty… co komu pasuje, na każdy portfel i na każde zachcianki.
o ciekawych miejscach zobaczonych na trasie
Iława – promenada, Dworzec i parowóz
Jerzwałd – cmentarz, Zespół Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich
Siemiany – platforma widokowa
Boreczno – kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego – budowa XIII/XIV wiek
niezbędnik
Początek / koniec Iława
Długość trasy 70 km
Kiedy jechać Każda pora roku wydaje się być dobra. W sezonie wakacyjnym jest zapewne mnóstwo komarów i turystów, i nieco mniej spokoju.
Czym jechać Każdy rower poradzi sobie z tą trasą (szosa, gravel, cross, miejski)
Co zabrać ze sobą W cieplejszym sezonie poleciłabym coś na komary i muchy.
Jak dojechać Poza oczywistym samochodem, jest opcja dojazdu pociągiem. Przy dobrym rozplanowaniu i dobrej kondycji – można „zrobić to” bez noclegu.
Gdzie się zatrzymać Do wyboru, do koloru! Mamy do dyspozycji hotele, pensjonaty, pola namiotowe, kwatery prywatne, łodzie i łódki 😉
***
To mój pierwszy wpis na odświeżonej stronie. Będę wdzięczna za wszelkie uwagi 😉
Niebawem pojawią się pliki z trasami do pobrania – w formacie .gpx
***